استفاده از میراگر جرمی تنظیم‌شونده (TMD) یکی از روش‌های غیرفعال کنترل ارتعاشات سازه است. به بیان ساده، میراگر جرمی تنظیم‌شونده، دارای یک جرم، یک فنر و یک میراگر است که به سازه‌ی اصلی اضافه شده و به همراه آن ارتعاش می‌کند. فرکانس میراگر بر اساس فرکانس سازه‌ی اصلی به نحوی تنظیم می‌شود که در هنگام ارتعاشات تحریک شده و نیرویی خلاف حرکت سازه به سازه وارد کند و بدین صورت پاسخ دینامیکی سازه‌ی اصلی را با جلوگیری از ایجاد تشدید در سازه کاهش دهد. از این رو مهمترین گام طراحی میراگر جرمی، تعیین میزان سختی فنر و جرم میراگر TMD است.
از این نوع میراگر میتوان برای کنترل ارتعاشات جانبی سازه در برابر باد یا زلزله، و همچنین برای کنترل ارتعاشات قائم سازه، همچون عرشه‌ی پلهای عابر پیاده استفاده کرد. برای کنترل ارتعاشات جانبی سازه توسط این نوع میراگرها، معمولاً جرم بر روی تکیه‌گاه‌های غلطکی قرار گرفته، توسط یه فنر و میراگر ویسکوز به سازه‌ی اصلی متصل می‌شود و می‌تواند نسبت به طبقه جابجایی نسبی داشته باشد.
معمولاً این نوع میراگرهای جرمی در طبقات بالایی سازه به کار گرفته می‌شوند و در صورتی‌که سازه تحت اعمال بار قرار گیرد، با تعریف شتاب مشخص بسته به طراحی میراگر، به طور اتوماتیک سیستم شروع به فعالیت کرده و اثر ارتعاش نیروی زلزله یا باد را از بین می‌برد. معمولا جنس جرم این سیستم از بتن یا فولاد است و به صورت مربع یا مستطیل و به صورت تک یا مجموعه در ابعاد مختلف ساخته شده و در طبقات بالایی سازه نصب می‌شود.
امروزه میراگرهای جرمی تنظیم شونده به طور گسترده در جهت کاهش ارتعاشات نامطلوب سازه‌های صنعتی و یا ارتعاشات ناشی از تجهیزات صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. با توجه به مشخصات ثابت ارتعاشات تجهیزات صنعتی از قبیل دامنه و فرکانس ارتعاش، این نوع میراگرها عموما کارآیی بالایی در کنترل ارتعاش تجهیزات از خود نشان می‌دهند.
برای مشاهده پروژه پلهای باغ ایرانی ایران مال اینجا کلیک نمایید.